«...Tu ja no hi ets, i el temps ara em transcorre
entre el record de tu, que m'acompanyes
i aquell esforç, que prou que coneixies,
de persistir quan res no ens és propici...»
Me desconcierto. Y lloro.
No por no saber nada de la muerte, sino por darme cuenta de que apenas sé nada de la vida.
No hay comentarios:
Publicar un comentario